اخبار بلاک چین مانند یک انفجار رسانه‌ای در چند سال اخیر بوده است. به‌احتمال‌زیاد شما هم زمان مطالعه خبر درآمد ۶۰ میلیون دلاری یک هنرمند از فروش اثر هنری دیجیتالی با NFT از خود پرسیده‌اید «هوووم… اینجا واقعاً چه خبر است؟». من خودم این احساس را تجربه کرده‌ام، البته وقتی خبر فروش اولین توییت توسط جک دروسی به قیمت ۲٫۹ میلیون دلار را شنیدم این احساس دوباره این احساس را حس کردم. این دلیلی بود تا در این مقاله در مورد کارکرد NFT بنویسم و شما هم مثل من بیشتر با این موضوع آشنا شوید.
NFT چیست؟
NFT توکن‌های غیرقابل‌معاوضه هستند. آنها به‌عنوان یک گواهی مالکیت دیجیتالی غیرتکراری برای هر نوع دارایی دیجیتالی صادر می‌شوند. درواقع، NFT یک قرارداد هوشمند است که با استفاده از پلتفرم‌های اپن سورس (که هرکسی می‌تواند از سایت‌هایی مثل گیت‌هاب دانلود کند) تنظیم و برای ایمن‌سازی آن به‌صورت دیجیتالی استفاده می‌شود. پس از نوشتن، می‌توان آن را ذخیره یا به‌طور دائمی در قالب یک رمز (معمولاً به نام توکن ERC 721) در یک شبکه بلاکچین مثل اتریوم منتشر کرد.
برخی از اشکال محبوب NFTها شامل gif ،Jpegs و فیلم و همین‌طور تویئت‌ها هستند. اما درواقع هر دارایی دیجیتالی با توجه به خواست سازنده و طراح آن امکان تبدیل‌شدن به NFT را دارد. این در صورتی است که سازنده‌ی آن بخواهد یک دارایی منحصربه‌فرد داشته باشد. مثل مقالات ISI یا بلیت‌های کنسرت‌ها که متعلق به یک نفر و منحصربه‌فرد هستند.
چرا مردم حاضرند میلیون‌ها دلار را صرف خرید چیزی کنند که به‌راحتی می‌توانند از آن اسکرین شات بگیرند یا دانلود کنند؟
به‌این دلیل که NFT به خریدار اجازه می‌دهد کالای اصلی را که شامل احراز هویت داخلی است، داشته باشد؛ درنتیجه این احراز هویت مالکیت این اثر را اثبات می‌کند و توسط دیگران قابل‌استفاده نیست. در واقع ارزش معنوی اثر با اعتبار و هویت هنرمند گره خورده است و آنها میپذیرند که تنها یک واحد از اثر موردنظر به صورت NFT تولید کنند و به خریدار اهدا کنند
آیا NFT همان ارز دیجیتال است؟
قابلیت تعویض (fungible) امکان مبادله یک دارایی با دارایی‌های مشابه بدون از بین رفتن ارزش آن گفته می‌شود. NFT مخفف عبارت Non-Fungible Token به معنی غیرقابل تعویض است. این برنامه با استفاده از سیستمی مشابه ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین ساخته‌شده است. اما NFT یک تفاوت اساسی با ارزهای دیجیتال دارد. برای درک بهتر این تعریف، به مثال زیر توجه کنید.
یک اسکنانس ۱۰ هزارتومانی ازنظر ارزش با یک اسکناس ۱۰ هزارتومانی دیگر برابر است. به همین خاطر وقتی اسکناس ۱۰ هزارتومانی از کسی قرض بگیرید، لازم نیست بعدها دقیقاً همان اسکناس را پس بدهید؛ چراکه نوع دیگر آن‌هم به همان اندازه ارزش دارد. به زبان ساده یعنی ۱۰ هزار تومان برابر با ۱۰ هزار تومان است. در ارزهای دیجیتال هم این تعریف پابرجاست. یک بیت کوین با یک بیت کوین دیگر کاملاً برابر است و ارزش یکسانی دارد. اما وقتی صحبت از توکن های غیرقابل تعویض به میان می‌آید این موضوع تغییر پیدا می‌کند. توکن های NFT با نمونه‌های مشابه ارزش متمایزی دارند. داشتن این ویژگی باعث شده است که NFT منحصربه‌فرد ساخته شود و به همین خاطر غیرقابل تعویض باشد، مثل دارایی‌های دنیای واقعی ما همچون سنگ‌های قیمتی، آثار هنری و کالاهای لوکس دیگر. درواقع یک NFT با NFT دیگر برابر نیست!
چرا NFT خریدار دارد؟
NFT ها می‌توانند یک سرمایه‌گذاری مالی، یک خرید احساسی، یک کالای کلکسیونی یا روشی برای خریدار باشند تا مانند یک هنرمند یا یک برند، ارتباط بیشتری با خالق NFT داشته باشد. این شبیه به چگونگی جمع‌آوری تمبرهای پستی، سکه‌های قدیمی یا کلکسیون پروانه‌ها توسط افراد است.
گاهی اوقات دلیل احساسی خرید NFT باهدف تجاری گره‌خورده است. طرفداران وفادار نایک ممکن است سعی کنند یکی از تنها چند هزار جفت کفش مدل Jordan را در هنگام سقوط سهام شرکت خریداری کنند. به همین ترتیب، اگر نایک تصمیم بگیرد مجموعه‌ای از ۲۵ NFT یک gif swoosh نایک را کنار بگذارد، همان طرفداران سرسخت سعی می‌کنند یکی از آنها را نیز هنگام افت قیمت خریداری کنند.
کریس آلیک، مدیر فناوری و خلاقیت فناوری در Deutsch LA عقیده دارد مردم تمایل دارند مجموعه‌ای از چیزها را در یک فضای آنلاین داشته باشند تا بتوانند پرستیژ و برند خود را در فضای دیجیتال مثل نوع لباس پوشیدن در واقعیت به نمایش بگذارند. که خود را به‌عنوان فردی شبیه به شیوه لباس پوشیدن نشان می‌دهد. اکثر آدم‌ها ذاتاً تمایل به داشتن اشیاء کمیاب دارند.
همچنین NFT یک جنبه‌ی دیگر برای جامعه دارد. به‌عنوان مثال، برخی از هنرمندانی که از آثار هنری دیجیتال خود NFT ایجاد می‌کنند، به خریداران امکان دسترسی انحصاری به یک کانال خصوصی برای گفتگو می‌دهند که فقط خریداران NFT های آن هنرمند به آن دسترسی دارند، بنابراین این اتفاق باعث تشکیل یک باشگاه طرفداری انحصاری می‌شود.
آیا NFT قانونی است؟
کد NFT یک دارایی با امضای دیجیتالی از طرف سازنده‌ی آن است که با کمک رمز در هر سرور، مرورگر یا سیستم‌عاملی احراز هویت را انجام می‌دهد و آن را به روشی غیرمتمرکز تأیید می‌کند. بنابراین در این فضا هیچ سازمانی مسئول میزبانی NFT نیست. برای مثال اگر یک NFT برای بلیت یک کنسرت ساخته شود لازم نیست آن بلیت از طریق پلتفرم‌های فروش بلیت مثل ایران کنسرت تأیید شود چراکه به‌سادگی امکان تأیید آن در شبکه بلاک چین فراهم است.
NFT چگونه کار می‌کند؟
NFT ها در یک شبکه بلاک چین ساخته‌شده‌اند که یک دفتر عمومی توزیع‌شده است و معاملات را ثبت می‌کند. این فرآیند پایه‌ی ساخت ارزهای دیجیتال است. البته NFT ها معمولاً در بلاک چین Ethereum طراحی می‌شوند.
NFT از اشیاء دیجیتال ساخته می‌شود که نامشهود است، مثل:
- GIF ها
- آثار هنری
- کلکسیون‌ها
- فیلم‌ها و موارد مهم ورزشی
- کاور های بازی ویدیویی
- موسیقی
به نوعی NFT ها مانند کالاهای لوکس هستند، اما در قالب فضای دیجیتال.
چطور توکن NFT بخریم؟
برخلاف ارزهای دیجیتال، توکن‌های NFT در صرافی‌های ارز دیجیتال عرضه نمی‌شوند. برای خریدوفروش NFT پنج بازار اصلی وجود دارد که واحد ارزش در همه‌ی آنها بر اساس اتریوم است، از بازارهای خریدوفروش NFT می‌توان به زورا (Zora)، ریربل (Rarible)، سوپر ریر (SuperRare)، نیفتی گیتوی (Nify Gateway)، اوپن سی (OpenSea) اشاره کرد.
درواقع بازارها مثل eBay برای به مزایده گذاشتن دارایی‌های دیجیتالی عمل می‌کنند، جایی که افراد می‌توانند پیشنهادات خود را برای NFT ارائه دهند یا بسته به چگونگی تنظیم فرآیند فروش NFT را به‌طور کامل خریداری کنند. معمولاً NFT ها به تعداد محدود به حراج گذاشته می‌شوند یا ممکن است باقیمت تعیین‌شده و بدون محدودیت برای خرید مستقیم در بازارها قرار داده شوند.
کلام آخر درباره‌ی توکن NFT
توکن NFT یا توکن‌های غیرقابل تعویض، توکن‌هایی هستند که از فناوری بلاکچین برای ارتباط با یک دارایی دیجیتالی منحصربه‌فرد استفاده می‌کنند که قابل تعویض با نمونه‌ی مشابه نیستند. این توکن ها در صنایع مختلف گسترش‌یافته‌اند و با بخش‌های مختلفی همچون بازی‌ها و کالاهای دیجیتال در ارتباط هستند. گرچه فضای NFT نوظهور است اما با توجه به پیش‌بینی کارشناسان این توکن ها در آینده کاربرد بیشتری در بین مردم خواهند داشت.
